24 Opleiding &
24 Opleiding & Carrière28 januari 2025SET SAILfor your careerBen jij een ervaren professional in de binnenvaart opzoek naar een nieuwe uitdaging?Ontdek een carrière waarin jouw expertise in de binnenvaart centraal staat.Sluit je aan bij ons toegewijde team en lever een waardevolle bijdrage aande toekomst van de passagiersvaart.Bij Viking krijg je de kans om je vaardigheden volledig te benutten, tegroeien en samen met ons de standaard te verhogen.#workwithviking@vikingcareersSolliciteer nogvandaag viavikingcareers.comWIJ VRAGEN:WIJ VRAGEN:• In bezit van geldig• In dienstboekjebezit van geldig• dienstboekjeBeheersing Duitse of• Beheersing Engelse taalDuitse ofEngelse taalWIJ BIEDEN:WIJ BIEDEN:• Vast dienstverband• • Vast Zwitserse dienstverband condities• • Zwitserse Nette reiskostencondities• Nettevergoedingreiskosten• Maaltijdvergoedingvergoeding• MaaltijdvergoedingNEEM CONTACT OP MET:NEEM CONTACT OP MET:Danny van OsDanny +41 415 van 111 Os037+41 personal@amerschifffahrt.ch415 111 037personal@amerschifffahrt.chWIJ ZIJN OP ZOEK NAARERVAREN WIJ ZIJN STUURMANNENOP ZOEK NAARVOOR ERVAREN ONS STUURMANNENBEUNSCHIPSYSTEEM VOOR ONS 4-4BEUNSCHIPSYSTEEM 4-4
28 januari 2025 Opleiding & Carrière25Dubbel jubileum voor markante kapitein van Rotterdamse PannenkoekenbootWout Meijer stopt wel met varen,niet met werkenOp 18 april bereikt Wout Meijerde respectabele leeftijd van 85jaar. Hij is ook nog eens 25 jaarkapitein van de RotterdamsePannenkoekenboot. Na eenindrukwekkende carrière, diebegon in de binnenvaart, stoptWout, maar hij blijft betrokken bijde Pannenkoekenboot.DOOR MARTIN DEKKEROp donderdag 6 maart wordt Wout inde watten gelegd tijdens een specialejubileumvaart, samen met familie,vrienden, trouwe gasten en collega’s.Daarna legt hij zijn kapiteinsstrepenaf: hij stopt met varen maar op verzoekvan directeur Christoffel Wieldersvan de Rotterdam Leisure Group zalhij zijn technische expertise blijveninzetten voor het onderhoud van dePannenkoekenboot.“Wout is een icoon voor de Pannenkoekenbooten voor ons hele team”,zegt Wielders. “Zijn betrouwbaarheid,zijn vakmanschap en zijn liefde voorhet vak hebben niet alleen onze gasten,maar ook ons bedrijf verrijkt. Hetis een eer om met hem te werken enwe zijn blij dat hij in zijn nieuwe rolbetrokken blijft.”Ms AvanceHij is een schipperskind, werd vlakvoor de Duitse inval in Nederlandgeboren. “Op 18 april 1940, in Duisburg.Daar lagen mijn vader enmoeder met het schip.” Hij ging zelfook varen, begon met een schip van400 ton en groeide door naar 900,2.100 en uiteindelijk 3.000 ton.Allemaal heetten ze Avance.In 2000 stopten Wout en zijn vrouw.Hij was 60 en had eigenlijk nog nietgenoeg van varen. “Maar mijn jongstezoon voer bij ons aan boord en hijwilde voor zichzelf beginnen. ‘Ik gaweg’, zei hij. Maar dat wilde ik niet.Dan zou ik met vreemd personeelmoeten gaan varen. Dus zijn wij aande wal gaan wonen en is hij met hetschip verder gegaan. Ik had toch nogmaar vijf jaar tot m’n pensioen…”BriefjeVan dat pensioen is het nog steeds nietgekomen. “We woonden in Dordt enwe hadden een mooi tuintje. Maarals ik naar buiten keek, zag ik wel 25molshopen. Dat was niks voor mij.‘We verkopen de boel en gaan inRotterdam, in de stad wonen’, heb ikgezegd.”Vier maanden per jaar wonen ze ‘opZuid’, de rest van het jaar op decamping in Barendrecht, pal aan deOude Maas.Hij had (en heeft) een berg hobby’s,maar wilde toch wat meer omhandenhebben. “Toen ik hier langs de Parkhavenreed, zag ik een briefje op desteiger van de Pannenkoekenboot…dat ze een kapitein zochten. Chris lieptoevallig langs en bood aan om heteens te proberen.” De rest is geschiedenis…Op het voordek staan ze ineen groepje, in een kring...Allemaal met een mobieltjein de handDe eerste vijf jaar werkte ook Woutsvrouw op de Pannenkoekenboot. “Samenhebben we alles geverfd. De bootwas namelijk net klaar. Daarna werktezij achter de bar en ik in de stuurhut.Mn vrouw had ook alle papieren,maar zij vond het achter de bar leuker.Als we om half elf ’s avonds met delaatste vaartocht klaar waren, hielp ikhaar met schoonmaken, zodat wesamen naar huis konden.”Ze brachten ook twee jonge collega’snaar huis. “Wendy en Miranda, diewaren pas vijftien. Die jonge meidenlaat je niet zo laat alleen naar huisfietsen.” 25 jaar later zijn Wendy enMiranda nog steeds collega’s.Elk jaar goedgekeurdHij vaart twee dagen per week en heeftop maandag zijn vaste onderhoudsdag.“Ik ben verantwoordelijk voorde techniek aan boord: de motorenen alles. Daar moet niemand andersaankomen.”Wout Meijer, volgens directeur Christoffel Wielders een “icoon voor de Pannenkoekenboot”. (foto Tekst & Toebehoren)Aan met pensioen gaan, heeft hijnooit meer gedacht. “Waarom zou ik?Ze kunnen mij het varen niet ontzeggen.Ook al zeiden ze bij de Havendienstweleens dat die Meijer van dePannenboekenboot maar eens moeststoppen. Daar hebben wij ons niksvan aangetrokken. Zolang ik elk jaarwerd goedgekeurd… Maar nu vind ikhet zelf eigenlijk ook tijd om te stoppenmet varen. Het is mooi geweest.”Op een gemiddelde dag maakt dePannenkoekenboot zes tochten vanvijf kwartier: een rondje Maashaven,langs het ss Rotterdam, onder de Erasmusbrugdoor naar De Esch en terug.Het zit altijd (zo goed als) vol. “Niette geloven, de gasten komen overalvandaan.”Ze mogen zoveel pannenkoeken etenals ze willen. “Als ze aan boordkomen, zegt er altijd wel iemand:‘Kappie, we gaan je arm eten.’ Danreageer ik: ‘Ik hoor na afloop wel hoeveelpannenkoeken je op hebt.’ Danzijn er dan meestal maar drie. De ogenzijn groter dan de maag.”Toch gaan er heel wat pannenkoekendoorheen op een rondvaart. “Met 130gasten die gemiddeld twee pannenkoekeneten, heb je het over een stukof 260. Dat kunnen ze makkelijk aanin de keuken. Daar staan een machinedie er 900 per uur kan bakken. Het iseen carrousel met vijftien bakplaten.”MobieltjesOp de vraag of de pannenkoeken ofde Rotterdamse skyline de meeste aandachttrekken van de gasten schampertWout: “Ze zijn meer met hun mobieltjebezig. Ik zie het vanuit de stuurhut.Kijk ik zo op het voordek en dan staanze in een groepje, in een kring. Allemaalmet een mobieltje in de hand.”Niet om foto’s te maken van haven?“Nee, wel selfies.”Wout maakt voor elke tocht een indelingvan de tafels. “Als mensen met z’ntweeën aan een tafel voor zes gaanzitten, past het niet. Daar moet ikstreng in zijn: we hebben maar eenkwartier om 150 mensen te ontvangen,dan kunnen we niet gaan wisselenen schuiven.”Aan de omgang met gasten moesthij in het begin wel wennen, bekentWout. “Ik had veertig jaar met mijneigen familie gevaren. We zaten eigenlijkop een eiland aan boord, haddenweinig met andere mensen te maken.Dat is hier wel anders natuurlijk. Maarhet wende snel.”We zaten eigenlijk op eeneiland aan boord, haddenweinig met andere mensente maken. Dat is hier welanders. Dat wende snelGezondMet varen stopt hij binnenkort, maarhet onderhoud aan boord van de Pannenkoekenbootblijft Wout verzorgen.“Ik ga daarmee door. Ik ben gelukkiggezond. Ik ben mijn hele leven nognooit ziek geweest.”Niet alleen de motoren zijn bij hem ingoede handen, hij kan ook lassen, timmerenen sleutelen aan de elektriciteit.Die technische opleiding voordat hijging varen komt nog altijd goed vanpas. Ook bij zijn favoriete hobby, waarhij straks meer tijd voor heeft: modelbouw.“Ik bouw van alles: drones,schepen, kranen… Ik ben nu bezigmet een afzinkbaar schip.”
