78 Kerst17 december 2024Wij wensen uFijne Feestdagenen een succesvol 2025!Koedood krijgt binnenkort een nieuwe look die perfect aansluit bij onze visieop innovatie en duurzaamheid. Bereid je voor op een frisse uitstraling die onzetoewijding aan een betere maritieme toekomst weerspiegelt. Stay tuned.Official DealerEngine StockSpare Parts24/7 ServiceMechanicsGreen TechnologyMitsubishi MarineEngine dealer since 1978Largest enginestock availableLargest Mitsubishi spare partswarehouse in EuropeInternational 24/7service networkWell-trainedMitsubishi mechanicsProven track record inGreen TechnologyKoedood Marine Group | Noordeinde 21, 3341 LW Hendrik-Ido-Ambacht | +31 78 68 13 127 | info@koedood.nlkoedood.nl241203 Koedood Kerst Adv 264x380mm.indd 1 09-12-2024 16:39
17 december 2024 Kerst79Het verhaal van de gierige schipperVervolg van pagina 75De man en hond gingen naar de bron enlesten hun dorst.De wandelaar bedankte heel hartelijk ende bewaker zei: ‘Kom terug wanneer en zovaak als je maar wilt.’‘Hoe heet deze plek trouwens?’‘Dit is de hemel’, antwoordde de man.‘Hemel? Maar de bewaker bij de marmerenpoort vertelde me zojuist al dat op dieplaats de hemel was. Dat was niet dehemel, dat was nou juist de hel.’De oude man was in de war. ‘Je zou zemoeten verbieden je naam te gebruiken!Deze valse informatie kan veel verwarringveroorzaken!’‘De bewaker keek hem aanen antwoordde: ’Ze doenons eigenlijk een grootplezier, want daar blijftiedereen die zijn bestevrienden in de steek laat.’Na enige tijd ging dedominee staan. “Ik zal jeuitlaten, Bernhard. Denker eens over na en komgerust weer eens langs.”Bernhard ging naar huisen kon het verhaalvan de dominee maar nietloslaten. Eigenlijk een ‘lulverhaal’,dat kon niet ophem slaan.’s Avonds kreeg hij weerpijn op zijn borst en weerhad hij het benauwd. Hijprobeerde zijn zus te bellen,maar die nam nietop en de buren warenniet thuis. Het was buitensteenkoud en het was gaansneeuwen.Wat nou als hij naar hetziekenhuis zou moeten ende ambulance niet kon rijden? Het zweetbrak hem uit. Hij ging op de bank liggenen was ervan overtuigd dat dit het eindezou zijn. Hier, zonder iemand om hemheen.En weer had hij die nacht een nacht merrie.Nooit heeft hij er later iets over verteld,maar toen hij zijn ogen opendeed, wist hijwat hem te doen stond.Er kwam al een spiertje licht door hetvenster. Hij stapte uit het bed en opendede gordijnen. Het sneeuwde weer. Dit konheus weleens een strenge winter worden.Hij waste zich en maakte daarna een heerlijkontbijt. Hij liet zich de eieren met spekgoed smaken. Vandaag voelde hij zichbeter dan ooit en hij zou de mensen eenslaten zien wie hij werkelijk was. Waar zouhij eerst beginnen?Eerst belde hij de boekhouder. “Zijn deuitstaande facturen al binnen of heb je alwat ondernomen?”, vroeg hij als eerste.De boekhouder zuchtte hoorbaar. “Nee”,vervolgde Bernhard. “Je begrijpt het niet.Ik bel je om te laten weten dat je dat kuntlaten. Jij had gelijk, je kunt de mensen nuniet lastigvallen met rekeningen, dus voorlopiglaten we het op zijn beloop.”“Verder de eerste weken geen werk aannemenvoor mij.” En voordat de boekhouderkon reageren, zei Bernhard: “ZaligKerstfeest en een voorspoedig nieuwjaar.”Toen hij opgehangen had, zei hij tegenzichzelf: “Dat was het eerste.” Toen paktehij pen en papier. Hij schonk zich nogeens koffie in en begon een lijstje temaken. Toen hij klaar was, keek hij tevredennaar zijn briefje.Als eerste belde hij de dominee. “Dominee,ik heb een vraag aan u, maar ikvraag u eerst om geheimhouding.”Hij dacht een zucht te horen, maar datkon hem niets schelen. Hij legde zijn planuit. De dominee snapte niets van die verandering,maar beloofde uiteraardWeer droomde hij vreemd. (illustratie Willem Eerland)geheimhouding, want dat hoorde immersbij zijn ambt.“Dominee, ik wil de gemeenschap helpen.Ik zou een lijst willen hebben met de armstemensen van het dorp, kerkelijk of niet.en een paar meer of minder maken nietuit. Ik zou deze mensen willen helpen,maar niemand mag weten dat het van mijkomt. En ik wil van u weten waar er geldnodig is voor de Kerstviering.”De dominee had halfweg het gesprek eenstoel bijgetrokken omdat hij stomverbaasdwas. Nu glunderde hij en beloofde hijBernhard dat hij een uur later een lijstjezou hebben.Bernhard trok zijn lakense jekker aan enzette zijn zondagse pet op, daarna liep hijnaar de bloemist van het dorp alwaar hij eenkerststukje bestelde voor de familie van KeesPrins, de schipper waar hij in Amsterdam aanboord was geweest en ook één voor zijn zus.Ook liet hij bij zichzelf en bij zijn zus eenkerstboom bezorgen.Bij een winkel waar ze eigenlijk van allesverkochten, haalde hij een zestigtal kerstkaartenen enveloppen. Ook kocht hij deduurste kerstlampjes, een zakje engelenhaaren een glinsterende kerstster als piekvoor de boom.Toen hij op de terugweg ging, zag hij dathet alweer middag was. Bij de pastorieaangekomen deed de dominee zelf open.De dominee nodigde hem met een breedarmgebaar binnen.“Hoe is het Bernhard?. Is alles goed metje en wat een fijn idee van je om armemensen te helpen, wij moeten je daardankbaar voor zijn.”“Nou, ik denk eerder dat ik u moet danken,dominee, want u heeft mij de ogengeopend. Voor de redding van mijn zielzou het wellicht te laat zijn, maar ikbegrijp nu dat het mijn plicht is om tehelpen.”“We gaan het er nog een keer uitgebreidover hebben, Bernhard,en ik hoop je overmorgenweer te begroeten.”Op weg naar huis gingBernhard nog evennaar binnen bij de bank.De directeur begroette hempersoonlijk en probeerdenog van hem los te krijgenwaar Bernhard het geld voornodig had, maar Bernhardgaf geen krimp. “Ook als uooit wat hoort, nooit ietsover zeggen.” De directeurgaf hem een hand en liethem uit.Bij de plaatselijke kruideniervroeg hij of ernog zestig kerstpakketjesgemaakt konden worden.Hij zocht zelf uit waterin kwam. Lekkere luxedingen, die bij de meestegezinnen nooit op tafelkwamen en verder nuttigedingen als koffie en dergelijke.Boven op het pakketkwam een kerstkrans. Dekruidenier glunderde; zijn kerst werd inieder geval een goede. Hij moest welbeloven dat de pakketjes in de middagvóór kerstavond werden bezorgd en ermoest een kaart bijgevoegd worden.Niemand mocht de afzender weten.Onderweg naar huis viel het hem op datde mensen allemaal zo vriendelijk tegenhem waren. Waarschijnlijk waren ze dataltijd al geweest maar het viel hem nu pasop.Thuisgekomen gunde Bernhard zich geentijd om te eten, maar begon hij direct aanhet schrijven van de kerstkaarten. Daarnasloot hij in elke kaart een biljet van honderdgulden en daarna gaf hij ze af bij dekruidenier. Hij zou de blije gezichten vande ontvangers nooit zien, maar hij konnou al genieten van het idee.Toen Bernhard al vroeg en uitgeput naarbed ging, viel hij als een blok in slaap. Deandere morgen was het dorp bedekt meteen witte deken. Maar het allermooistekerstcadeau waren de vele blije gezichten.Toen hij buiten kwam, werd hij begroetdoor de kinderen die in de sneeuw aan hetspelen waren. Nooit eerder had Bernharddat gezien en hij genoot ervan. Het werdzijn mooiste kerst ooit.
HÉT VAKBLAD MET HET GROOTSTE BEREI
17 december 2024 3TO THE MOONvoor d
17 december 2024 5Binnenvaart profi
17 december 2024 7CCR besluit: Rijn
17 december 20249Kabinet wil Delta
17 december 202411VACATUREMARINE SU
17 december 2024 13Tweede Kamer wil
17 december 2024 15Vlekkeloze samen
17 december 2024 17Bøstad binnen e
17 december 202419www.klimaatservic
17 december 202421ladingschepen Ami
17 december 202423Zuiniger ledverli
25 Kerst17 december 2024SPECIALKers
Loading...
Loading...
Waar binnenvaart is, is de Binnenvaartkrant. Dankzij de unieke en intensieve verspreiding van de Binnenvaartkrant in Noordwest-Europa bereikt dit vakblad allen die in en om de binnenvaart werkzaam zijn. Meer dan 50.000 mensen lezen de Binnenvaartkrant. Daarmee is het verreweg het meest gelezen vakblad in de binnenvaartsector. Het is niet voor niets dé krant van de binnenvaart. De adverteerder weet dat zijn boodschap elke beslisser in de binnenvaart bereikt.
Neem contact met ons op: klantenservice@binnenvaartkrant.nl