2023-26 Kerst

60

60 Kerst 19 december 2023

19 december 2023 Kerst 61 Kerstvakantie van het internaat Vervolg van pagina 59 gegeven, wat jij volgens hen al had… Daar zijn de kinderen en die zouden het volgens zeggen buitengewoon naar hun zin hebben.” “Dat was ik helemaal vergeten”, zei Arnold. “Dan ga ik die bellen.” Na nog wat gepraat te hebben over de voortgang van de reis sloten ze het gesprek af. Arnold diepte het kaartje op uit zijn portemonnee met het telefoonnummer van de leidster van het internaat. De telefoon ging twee keer over toen hij opgenomen werd. Een vriendelijke, zachte stem zei: “Met Janny.” Arnold wist even niet wat hij zeggen moest en zei toen maar: “Met de schipper van de Marie, ik bedoel: met Arnold.” Janny vertelde dat zijn kinderen bij haar waren, zoals zij had beloofd en dat zij het goed naar hun zin hadden. “Kunnen zij nog een paar dagen blijven, want ik ben minstens nog een paar dagen bezig”, zei Arnold. De zachte stem aan de andere kant overtuigde hem dat hij niet hoefde te haasten. “Bel nog een keer als je wat meer weet”, zei zij tot slot. Arnold liet de kinderen groeten en nam afscheid. Snel haastte hij zich naar boord. Hij moest dit even verwerken. Aan boord gekomen zag hij dat Jan Kees nog niet terug was van de boodschappen. Hij ging op het randje van zijn kooi zitten, vouwde zijn handen en sloot zijn ogen en weer zag hij zijn droom. De mannen aten rustig een warm maal en daarna ging het transport door. Door de Gouwe en de Hollandse IJssel en toen zij aan het einde van de IJssel kwamen, werd besloten nu ook maar door te trekken naar Sliedrecht. Toen ze daar aankwamen schoot de nacht alweer een flink stuk op. Toen de zuiger afgemeerd lag bij de aannemer voor de deur, kreeg Arnold een briefje in zijn handen gedrukt met het verblijfadres van de kinderen. De bemanningsleden namen hartelijk afscheid van elkaar en na een ferme armzwaai schroefde Arnold de regulateur, waarna de boot als een jonge hond vooruitsprong. Het laatste stukje op huis aan. Ook hier dreef al ijs in de rivier, de lucht was loodgrijs en heel voorzichtig begon het te sneeuwen. Eerst natte flodders, die langzaam hun weg zochten langs het raam. Maar allengs bleef er hier en daar ook wat liggen. Het zou toch niet zo zijn dat hij de kinderen niet op zou kunnen halen door de sneeuwval? In de tussentijd ging bij Janny de telefoon. Het was Jansen van het kantoor, met hem had zij afgesproken dat hij haar zou bellen als Arnold op weg naar huis was. Janny bedankte voor het telefoontje en haastte zich om samen met de kinderen het huis tiptop te maken. Daarna pakten zij de auto en gingen met zijn drieën op weg naar de ligplaats van de Marie. Onderweg zongen de kinderen kerstliederen en Janny viel in. Even twijfelde ze. Had ze hier nou wel goed aan gedaan? Had zij zich mogen mengen in het privéleven van een schipper? Maakte zij niet meer kapot in het leven van Arnold, die toch al veel voor zijn kiezen had gehad? Maar ze zette de donkere gedachten van zich af! Zij hielp hem immers alleen maar en hij hoefde niets… Sterker noch, zij kenden elkaar amper. Nu werd ze getroffen door de fijne heldere kinderstemmen. Hij belde nog even naar de agent. Toen Arnold de haven in draaide, zag hij al uit de verte drie gestalten op de steiger staan. Hij herkende zijn kinderen en de mevrouw van het internaat. Hij voelde zich een beetje zenuwachtig worden. Een kwartier later stapte hij aan wal, hij gaf zijn kinderen een kus en toen hij Janny een hand wilde geven, zei ze: “Ik kom er maar bekaaid vanaf, vergeleken bij de kinderen.” Arnold was een beetje van zijn stuk gebracht en gaf haar ook een kus. “Ik kom de kinderen niet brengen, maar wij komen jou halen. Stap in en dan gaan we naar mijn huis”, zei Janny. Onderweg naar huis vertelde Janny dat zij, van de kinderen, alles wist over Arnold en ook dat hij bij haar kon wonen, als hij dat wilde. Arnold was overdonderd. Bij haar thuisgekomen werd de verrassing alleen maar groter. Het huisje was versierd met kersttakken en een echte boom, inclusief kleine pakjes eronder. De kinderen waren dolgelukkig en hadden honderduit te vertellen. Buiten was het harder gaan sneeuwen en binnen was het warm en gezellig. ’s Avonds werd er gezongen en de volgende dag gingen vier gelukkige mensen samen ter kerke. Toen Arnold de haven in draaide, zag hij al uit de verte drie gestalten op de steiger staan.